Doel2020, al eens ingetoetst op het grote web ?

Doel ligt in de provincie Oost-Vlaanderen, aan de oevers van de Schelde. Lege huizen en/of kraakpanden. Veel huizen vol met schilderingen, gravity en kunstwerken....


Hier en daar nog een aantal inwoners, opgemerkt door de bloemen voor de ramen en nette gordijnen. En wat opvalt geen inktvlekje op de gevel. Zelfs op de molen, de kerk en de begraafplaats wordt respect uitgedragen naar deze plaatsen, door ze in hun waarde te laten.
Dat viel mij enorm op.
Rijdend naar Doel over een lange weg. Aankomend bij 2 grote slagbomen ons afvragend door alle waarschuwingsborden of we nou wel of niet gewoon door mogen rijden.... Doorrijden dan maar. Want zelfs op deze gewone dinsdagmiddag rijden er auto's en fietsers op en aan...

Lege huizen, schilderingen en stilte komen in me op. Spookachtig ? Nee, kan ik niet zeggen. Maar dat hier veel verhalen hangen is mij wel duidelijk. We parkeren de auto bij de molen en pakken onze spullen uit de auto en beginnen te struinen. De kunstwerken zijn echt kunstwerken en het valt mij op, dat er helaas ook mensen zijn die denken dat ze het beter kunnen door met rare kreten over andermans kunstwerken heen te kliederen hoe zonde ook.... Begrijp ik niet.

Mijn toestel maakt overuren en weet soms niet waar ik eerst moet kijken.... Dan opeens zie je tussen al die dichtgetimmerde en opengebroken huizen een bewoond huis zoals je in een volledig bewoonde straat zou kunnen tegenkomen.... heel bizar....heel bijzonder.
Als ik een straatje inloop valt mijn kin naar benee als ik een prent zie waar ik gelijk verliefd op word. Wauw is wat er over mijn lippen komt en vol bewondering geniet ik van wat iemand hier aan kunstwerk heeft achtergelaten. Na even te hebben genoten probeer ik de plaat op mijn manier vast te leggen. In mijn achterhoofd schiet door mijn gedachte dat ik hoop dat dit kunstwerk onbeklad blijft..... Op mijn bureaublad van mijn laptop blijft hij voorlopig onbeklad staan

Verder struinend door alle straten kom ik bij een oude garage aan waar ik al gauw probeer een mooi kunstwerk vast te leggen. Een klein rood autootje komt vanuit de verte aangereden en nadert mij.... Komt naar mijn kant vd weg en stopt....
Een baasje op leeftijd met een grote mechelaar op de achterbank, draait zijn raampje naar beneden en zegt (met de 3 tanden die nog in zijn mond aanwezig waren, vette lokken naast zijn gezicht en sjaggie plakkend tussen zijn gele vingers);
"Madam, houdt gij dur rekening mee dat da dak zijne beste tijd gehad eeft.... voor gut weet komt t naor benee...."
Ik bedank de man vriendelijk en stoom wat uit mijn neus van frustratie, want was net klaar voor mijn shotje....
Maar de man blijft staan en begint tegen ons te praten, zo kom je heel wat te weten over het dorp, waar de beste man geboren en getogen is en nog steeds woont. De verhalen over de huizen en de manier waarop helaas toeristen denken dat ze met zo een dorp om mogen gaan.... Huizen die worden leeggehaald, inbraak in leegstaande huizen, kapot gooien van ramen en deuren..... enz.

En de mentaliteit naar de nog altijd met recht aanwezige bewoners. Die er zeker niet om hebben gevraagd een toeristische attractie te worden. Wij doen er aan mee, dat zeker. De kunstwerken zijn oprecht adembenemend, maar wel met respect naar de bewonders toe.... Zoals mama tegen roodkapje zei; "je mag niet van het pad af..."
Zo hebben we nog een paar inwoners gesproken en denk dat Doel zeker de moeite waard is om heen te gaan, alleen hoop ik oprecht dat de nog altijd aanwezige bewoners met enig respect behandelt zullen worden.......
Hierbij een kleine selectie van mijn fotookes van een 2 uurtjes rondstruinen in het bijna verlaten plaatsje Doel.......

En uiteraard veel graffiti op allerlei muren en gebouwen

Heel spannend was het oude lege huis. Wat zou daar in zitten? Volgend jaar weer kijken.