November 2016, Storm met pieken van 100km per uur...
20 November 2016. Je wandelt op een gewone doordeweekse dag door de polder na een stormachtig weekend....
Je ziet overal veel takken en bladeren, die aangeven dat de wind niet te flauw met ze was. Ook potten, plastic en andere kleine voorwerpen zijn met de wind op een andere thuisbasis belandt.
We lopen verder en komen langs een boerderij. Woning dichtgetimmerd met houten planken, verlaten....
Een grote perenboom toont vol trots nog zijn vruchten. Prachtige schuren en natuur om de boerderijwoning heen. De grootste schuur is eigenlijk twee delen maar wel één geheel. Voorste deel is met een asbest dak en achterste deel nog met een rieten dak, tenminste.....
We raken geïntrigeerd door de schuur en besluiten ondanks het verboden toegangsbord, toch even te gaan kijken.
We willen meer weten en kruipen door twee grote schuurdeuren heen. Binnen, nou ja binnen de muren van de schuur bedoel ik dan meer, zien we de ravage van de storm.
We lopen en kijken wat rond, oude werktuigen, stro, touwen, e.d. gaan aan ons oog voorbij.
Ouderwetse stal-inrichtingen, voornamelijk paardenstallen nog in oude glorie. Betonnen voerbakken, grote scharnierende houten kleppen boven de voer-bakken. De schuur gemaakt van houten balken en planken. Terwijl we rondstruinen draai ik me om naar het ingestorte deel van de schuur en valt mijn oog op houten schopborden. Ze dienen als scheidingswand tussen de 2 schuurdelen.
Prachtige met de hand gemaakte tekeningen en handschriften. Gekerfde herinneringen aan een tijd van toen......
Handenarbeid van mensen die daar gewoond hebben of gewerkt ? En de datums die er staan geven me kippenvel en doen me denken aan vroeger.... Hoe zouden de mensen hier geleefd hebben met elkaar en hun dieren. Waren het de werklui of de bewoners?
Hier reden ze misschien met paard en wagen op en af het erf en met hun werktuigen en paarden het land op. Kleine poortjes midden op het gras die ze toen misschien open deden om de kippen eten te gaan geven of de was op te gaan hangen.... Wie zal het zeggen ? Ik zal het nooit weten. Maar de tekeningen geven aan dat hier mensen een leven hebben geleefd, toen......