Azoren, mijn bestemming onbekend
Door samenloop van omstandigheden krijg ik onverwachts 2 weken vrij in Juni, wat niet in onze planning zat. Peet grijpt zijn kans en doet waar hij goed in is. Hij boekt een reis met voor mij bestemming onbekend. Wat een lieve deugniet is het toch ook. Hij geniet ervan en straalt telkens weer als ik toch probeer om ook maar een kleine hint te ontfrutselen van waar we heen gaan. Het enige wat ik te weten kom door mijn sluwe streekjes zijn; binnen europa en er is water... maar ja dat laatste kan net zo goed een zwembad zijn ...... Dus ben nog steeds geen steek wijzer.
Lange rij bij de incheck balie en het duurt alles bij elkaar dan ook een dik uur. Ik heb besloten dat ik het nu ook niet meer wil weten waar ik heen ga en ontwijk borden en laat Peet overal de papieren afhandelen. 
Maar goed we zijn ondertussen naar de gate gewandeld en hoeven niet lang meer te wachten voor we kunnen boarden. En nog steeds bestemming onbekend.
Als we onze plek bereiken en plaatsnemen begint de piloot zijn verhaal en hoor ik voor het eerst waar deze reis me brengen zal.
AZOREN...... 

 

Na een goede 4 uur durende vlucht, over Zuid-Engeland de oceaan overstekend naar de Azoren met een tijdsverschil van 2 uur vroeger, landen we in Terceira.

Een van de negen vulkanische eilanden van de Azoren, 29 km lang en 18 km breed. Dichts bevolkte eiland van de negen, maar daar merk je niks van.

 

 

Onze eerste drie dagen op Terceira staat in het teken van zeebenen kweken en onze benen in de grote oceaan laten zakken vanaf een zodiac.
We gaan 3 ochtenden whale whatchen en 2 middagen met wilde dolfijnen zwemmen. Nee geen "wilde" als agressief wild, maar als puur natuur. Dus geen afgezette bassins en dolfijnen die kusjes en kopjes komen geven. We krijgen tekst en uitleg en worden goed geïnstrueerd. We gaan de oceaan op en moeten een oefensprong doen. Dat gaat goed. Wel oppassen voor de Portugeese slagschepen, want die zijn levensgevaarlijk ! Fijn dat maakt het nog makkelijker om de Atlantische oceaan in te glijden straks.... (Een kwal, maar eigenlijk geen echte kwal, een complexe kolonie van honderden poliepen van vier typen. En ze hebben dodelijke tentakels/vangarmen van 15 tot 50 meter lang.... Vooral goed te zien bij rustig water, zodra de oceaan onrustig is gaan ze onder het zeeoppervlak. En zie je ze dus niet tot minder goed..... Als er wind staat staan ze rechtop en worden dus door de wind over de oceaan gedreven.

Nog wat nadere instructies en daar gaan we, de grote oceaan op en jawel de eerste groep dolfijnen zwemt rond onze boot en dan moeten Peet en ikke nog als eerste ook.... waaaaah. We volgen de commando's op en zitten klaar op de rand vd zodiac. We krijgen ons laatste commando "water" en we laten ons zakken langs de boot. Zo min mogelijk beweging en spetteren anders zijn ze weg. Het lukt. Niet rond je kijken maar gelijk hoofd onder water en snorkelen. En wat je dan ziet, voelt, meemaakt, hoort en door je lichaam gaat is niet met woorden te omschrijven... ik kan maar 1 ding zeggen daarover en dat is: Gewoon doen ! Wat een onvergetelijke ervaring.

En dan nog een keer jezelf langs een zodiac de grote Atlantische oceaan in laten zakken zo stilletjes mogelijk en dan...... dobberen en koppie onder, want dan............ dan stijgt wederom de adrenaline ver boven kookpunt en slaat je hart zo hard dat je bang bent een vloedgolf te gaan veroorzaken. De groep die gespot is nadert ons en zwemt onder ons langs. Een moeder common dolphin met jong passeert mij en geeft me een warm eervol gevoel. Daarna komen er een groep common dolphins en botllenose dolphins, ook wel bekend als flipper voor de meeste mensen, aan mij voorbij. Ik kan het nu ik thuis ben ook nog steeds niet geloven dat ik met mijn eigen ogen deze zoogdieren, in het echt, van dichtbij onder water heb mogen ontmoeten. En als je dan weer in de wereld boven water komt kun je maar 1 ding doen ! geef het okay sein met je vingers en ze laten je nog even nagenieten in het water. Voor ze je met de zodiac weer komen ophalen uit die mooie grote Atlantische oceaan. Wederom een ervaring forever ! Als ik dit nu ook zo weer schrijf krijg ik kippevel ervan.

 

En dan nog een mooie krabbensoort, de rode rotskrab. Wordt licht geboren en kleurt naarmate hij ouder wordt prachtig bloedrood.

Je moet even geduld hebben eer hij tevoorschijnkomt als je hem gevonden hebt, maar dan is het wel een speciaal diertje om even een fotooke van te maken.

Azoren vink, een hele andere vink die we hier in Nederland tegenkomen,

De vinken zijn wat grijs en vaal.

Een subsoort van onze vink, Fringilla coelebs moreletti.

Honden in overvloed in Terceira. Je kunt geen huis passeren of er hangt een hond over de erfafscheiding te barken terwijl zijn kwijl je toe spettert. Nee vriendjes wordt je niet zomaar met één van deze wakers. Maar ook de straathonden ontbreken niet op dit eiland. Afgedankt en achtergelaten, vol angst voor alles wat twee benen heeft. Sluipend op zoek naar wat afval in de hoop weer een dagelijks maaltje bij elkaar te kunnen sprokkelen. Ook deze jongen met zijn mooie bruine gekwetste kijkers kon ik niet weerstaan vast te leggen op beeld. Maar zijn angst was groot en een kleine beweging richting hem maakte hem angstig en op zijn hoede. Heb het bij twee fotookes gelaten, zodat hij verder kon scharrelen naar zijn kostje voor die dag.

Maar zo besloten we nog 2 dagen een autootje te huren en het eiland op wielen te verkennen. En ook dat is zo de moeite waard.
Er is 1 hoofdweg van en naar de twee grootste plaatsen op het eiland, waar je 100km per uur mag en verder 80 en 60 km per uur wegen en allemaal goed te doen. En ook op het eiland is het schoon en prachtig. Wegen door de natuur van de Azoren met wilde hortensia's in overvloed. Wegen waar je tussen deze mooie planten heen rijdt alsof het een soort bos is. De uitkijkpunten en vergezichten zijn fantastisch en de ene makkelijker te vinden dan de ander. Ook veel wandel routes naar prachtige punten waren de moeite waard, ook al was de wandeling erheen vaak zwaar. Bergopwaarts over smalle paadjes met veel zand en losse stenen of scherpe lavarotsen, maar eenmaal boven gekomen..... vleidt je je neer en dan kun je alleen maar in stilte genieten van de mooie vogelgeluiden om je heen en de natuur vol in bloei met al zijn kleuren en geuren.....

Je ziet hier de kuhls pijlstormvogel, geelpootmeeuw, douglas stern, visdief en karetschildpad;